Drugim akordem tego pięknego, wczesnojesiennego weekendu miała być przejażdżka "wyjazdowa".  Miałem ochotę wybrać się w okolice Otmuchowa i Nysy, jednak pewne okoliczności, jak i fakt, że w ostatnim czasie było już kilka "wypraw eksploracyjnych", postanowiłem wybrać wariant pośredni, będący dodatkowo zapowiedzią przyszłorocznego większego projektu, tj. "Szlaku Bobru". 
Plan był z goła prosty. Dojazd w okolice Kamiennej Góry, przejazd przez miasto, z zahaczeniem o oddaną niedawno ścieżkę rowerową po śladzie wąskotorówki do Krzeszowa, tzw. Kolejkę Doliny Zadrny. Następnie z biegiem nurtu Bobru, a w zasadzie w przeciwnym kierunku i dotarcie możliwie najbliżej do jego źródeł, czyli okolic granicy POL - CZE w Zaclerzu. Po drodze 
> Odcinek ze stacji w Witkowie do Kamiennej Góry w bardzo przyjemnym, rześkim klimacie poranka, z pierwszym przetarciem nogi
i zapowiedzią walki z wiatrem na kolejnych kilkunastu kilometrach. Następnie obowiązkowy postój na punkcie widokowym przed zjazdem do Kamiennej Góry. Śnieżka z tego miejsca wygląda wyjątkowo majestatycznie. W Kamiennej Górze próbuję sprawnie  dotrzeć do wspomnianej ścieżki rowerowej jednak mylę ulice i nieco mimochodem robię rundkę honorową wokół centrum - swoją drogą są tutaj idealne warunki do organizacji kryterium ulicznego. Po kilku minutach udaję się mi w końcu dojechać osiedlową uliczką do nowego traktu rowerowego i od tego momentu wydaje się już wszystko .....Ku mojej konsternacji, po kilkuset metrach asfalt urywa się i przed oczami ukazuje się spory plac budowy. W tym miejscu ścieżka przecina drogę, w obrębie której inwestycja nie została jeszcze zakończona. Widzę, że za ulicą ponownie pojawia się "czarny dywanik", więc pełen nadziei pokonuję kilkanaście metrów z rowerem pod pachą. Dobra, teraz już wszystko powinno być "ok" - myślę. Ruszam i po kolejnych kilkuset metrach moim oczom ukazuje się wyremontowany, dawny most kolejowy, służący obecnie za element trasy rowerowej. Niestety asfalt tutaj ponownie się kończy a za przeprawą widać już tylko szutrową ścieżkę. Nie mając innego wyjścia i tracąc kilkanaście minut wracam do centrum Kamiennej Góry i tak jak to by było normalnie wyjeżdżam z miejscowości "krajówką". Widziałem, że ścieżka już generalnie powstała (zdjęcia) i została naniesiona w Open Street Map i nie spodziewałem się, że natknę się na takie "niespodzianki". 
Przy okazji tej sytuacji naszła mnie myśl, która już wcześniej pojawiała się w mojej głowie, że zarządcy nowopowstających ścieżek rowerowych jak i całej infrastruktury drogowej muszą na poważniej traktować użytkowników rowerów szosowych. Nasuwa się pytanie - dla kogo, jak nie właśnie dla "szosówek" dedykowane są ścieżki asfaltowe? W opisywanym przeze mnie przypadku niewiele było trzeba aby postawić znak informujący, że ścieżka nie jest jeszcze w pełni ukończona, tzn. bez asfaltowego dywanika, dla roweru szosowego koniecznego aby jazda była w ogóle możliwa. Inną sprawą jest też utrzymanie ścieżek w należytym stanie i porządku na nich. Częstokroć, mimo nakazu jazdy ścieżką, która była zawalona gałązkami, liśćmi czy igliwiem, z konieczności wybierałem jezdnię - suchą, czystą, a przez to bezpieczniejszą (!).     
Po wszystkich tych perypetiach wyjeżdżam z Kamiennej Góry i lokalną drogą przy Bobrze zmierzam w górę rzeki. Piękno jesiennej przyrody i modry błękit nieba cieszą oczy ale wiatr mocno szarga i utrudnia jazdę. Jezdnia też nie jest na tym odcinku w najlepszym stanie. W końcu docieram do Lubawki. Wspominam ostatnią, stosunkowo niedawną wizytę, na początku lipca zeszłego roku, pstrykam fotkę i jadę dalej. Tutaj zaczyna się pętla wokół Jeziora Bukowskiego, którą z Tatem pokonywaliśmy już ponad 5 lat temu,  Do Bukówki droga wciąż dość płaska. Nad Bobrem robię kilka klimatycznych ujęć z rowerkiem. Dobrze, że na chwilę tutaj przystaję bo za moment zaczyna się mocniejszy podjazd pod Szczepanów. Ze szczytu wzniesienia rozpościera się piękna, rozległa panorama na okolicę. Szybki zjazd i odbijam na Opawę i Niedamirów. Te dwie wioseczki to przysłowiowy "koniec świata", choć od głównej drogi to raptem dwa kilometry. Cieszy mnie dobry asfalt na dojeździe do Opawy. Sama walka z wiatrem daje już mocno w kość i nie potrzeba dodatkowych trudności. Dalej jest nieco gorzej ale na szczęście ruch tutaj niewielki, a po pokonaniu pagórka za Opawą wszelkie bóle ustępują przy podziwianiu bajecznego widoku na okolicę. Po zjeździe do Niedamirowa zaczyna się płaski odcinek w kierunku granicy polsko-czeskiej. Fajnie, że wyasfaltowano ten odcinek bo to duży skrót i alternatywa na dojazd do Zaclerza. Po minięciu granicy jeszcze kawałek jadę w kierunku miasteczka, gdzie na zboczach Bobrowego Stoku swój początek bierze Bóbr - druga najdłuższa rzeka Dolnego Śląska.